كه را فريب ميدهى؟

همه رنگ حیله بینم پس پرده‌ی فریبت

برو ای دو رو که هستی ز گل دور و دوروتر

هر كس به دیگری زیانی برساند و یا ضربه ای به كسی بزند

بیشترین زیان را خود ازآن خواهد دید

چرا كه هركس در دادگاه عدل الهی در برابر اعمال ناروای خودش مسؤول است

دنیای فریب دنیای زشتی ست که در آن قلبهای بسیار میشکند وفریبکار اگرچه شاید به شیادی وفریب چیزی به کف میآورد اما بسیار چیزها را در وجود خویش از دست میدهد وهمچنین درنگاه عالمی که روزی دریابند که او انسانی فریبکار وروبه صفت است و درنهایت همه ی آنچه را که بدست آورده نیز به خواری زکف میدهد این قانون زندگیست



خدایا! اندیشه واحساس مرا در سطحی پائین میاور که زرنگی های حقیر و پستی های نکبت بار و پلید شبه آدم های اندک را متوجه شوم، چه، دوست تر میدارم بزرگواری گول خور باشم تا کوچکواری گول زن

از ما بهر حدیث به آزار چون کشد
ما مردمان بی دل و بی مکر و ساده‌ایم

خصمان ما اگر در خوبی ببسته‌اند
ما در وفاش چندین درها گشاده‌ایم

گر بد کنند با ما ما نیکویی کنیم
زیرا که پاک نسبت و آزاده زاده‌ایم

خدایا! بر اراده، دانش،عصیان، بی نیازی، حیرت، لطافت روح وشهامتم بیفزای

هیچ کس را مکر و فن سودی نکرد
پیش بازی‌های مکار قضا
...