شراره‌های آتش و هیزم

دلم، پشت در این خانه اگر نسوزی ، از هیزم کمتری
...

إن أبابکر أرسل إلی علی یرید البیعة، فلم یبایع ،فجاء عمر و معه فتیلة. فتلقته فاطمة علی الباب. فقالت فاطمة: یابن الخطاب! أتراک محرّقا علیّ بابی؟! قال: نعم، و ذلک أقوی فیما جاء به أبوک

...

ابو بکر عده‌ای را به دنبال علی فرستاد، برای بیعت گرفتن

اما علی از بیعت سرپیچى كرد

پس عمر بیامد، در حالی که شعله‌ای آتش به دست داشت

پس در این هنگام فاطمه پشت در خانه‌اش عمر را دید

فاطمه گفت: اى پسر خطّاب! آیا تویى كه مى خواهى درِ خانه‌ام را بر من آتش زنى!؟

عمر پاسخ داد: آرى! این كار آنچه را كه پدرت آورده استوارتر مى سازد

...

______________________

- این روایت را أحمد بن یحیى بن جابر بن داود البَلَاذُری، معروف به البلاذری (المتوفى: ۲۷۹هـ) در کتاب «انساب الاشراف» جلد۱، صفحه۵۸۶ نقل کرده است. این کتاب از جمله منابع تاریخی معتبر اهل سنت است که در آن تاریخ صدر اسلام، امویان و عباسیان بیان شده است. بلاذری در این کتاب مدح امویان بسیار کرده است. «انساب الاشراف» به دلیل اهمیتش، از سوی ناشرین معتبر عربی در بیروت، قاهره و دمشق مورد بازنشر قرار گرفته است

دانلود کتاب «انساب الاشراف» (عربی) 

http://shamela.ws/books/097/9773.rar

 من این نسخه را دیدم

(چاپ مصر)http://www.kabah.info/uploaders/mohmsor/ansabalashraf/ansabalashraf01b.rar

______________________

از آن شبی که سوخت دَرِ خانه ؛ شعله اش

آتش بـــه فـــرش و عرش و زمین و فلک زده

آتـــش شـــراره‌های خــــودش را کـــــنار در

بــر بــــال زخــــم خــــورده آن شاپــــرک زده

بـــــانوی آسمانـــــی این خــــــاک را ؛ عدو

آخر چرا خدا ؟ به چه جـــــرمی کـتک زده ؟

سیدرضا موسوی ولا

... پدر می‌دانست

پیامبر(ص) خود خبر میدهند از آزار و اذیتها

میفرمایند: فاطمة بضعة منّى من آذاها فقد آذانى

فاطمه پاره ی تن من است، هر که او را بیازارد مرا آزرده است

------------

منابع

انما فاطمة بضعة منّى یؤذینى ما اذاها

صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۹۰۲، باب ۱۵، ح ۹۵ و ۹۴ و ۹۳ ؛ صحیح مسلم، جز ۷، باب فضائل زهرا(س)، ۱۴۱، ۱۴۳ ؛ صحیح بخارى، جز ۵، باب مناقب فاطمه(س)، ح ۲۹.

-------------

انما فاطمه ابنتى بضعة منّى یؤذینى ما اذاها و ینصبنى ما انصبها

سنن ترمذى، ج ۵، ص ۶۹۸، ح ۳۸۶۹ ؛ الصواعق المحرقة، ص ۱۱۴

-------------

علي (ع) گفت: «يا رسول الله لَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الوَديعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ وَ اخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ» اين وديعه‌اي بود كه از پيغمبر گرفت ؛ اما نگفت برگرداندم گفت: «يا رسول الله برگردانده شد». هر چه هست در اين صيغه‌هاي مجهول است

...

آن جمله‌اي كه كمر شكن است : گفت : وَ اخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ ؛ زهرا ربوده شد