انسان و درد

پرسید: چرا این جماعت همیشه نالانند و افسرده؟

گفتش: دردهای کوچک ناله و افسردگی می‌‌آورد
و
دردهای بزرگ لالی!

ای خوش آنکو رفت در حصن سکوت

بسته دل در یاد حی لایموت

خامشی باشد، نشان اهل حال

گر بجنبانند لب، گردند لال

بال بر افشان که وقت پرواز است

به نزد زنده‌دلان بی‌حضور خواهی مرد

خواب کوتاهی کرده ام

و

برای همیشه بیدار شده ام

و

مرگ دیگر نخواهد بود

...

مرگ، تو خواهی مرد

... 

...